.

Cykl siedmiu prac o uwalnianiu się od Ego. Zainspirowany pasterskimi obrazami tradycji zen.

.

.

33×33 cm / deska sosnowa / grunt kredowo-klejowy / tempera / tusz / złoto płatkowe

I

Chaos. Myśli biegną w różnych kierunkach. Nie wiesz co jest prawdą, a co wytworem wyobraźni. Nie umiesz wybrać właściwej drogi. Jesteś oddzielony od prawdziwej natury, od Boga.

II

Dostrzegasz pierwszy ślad, ścieżkę, która wydaje się prowadzić do prawdy. Nie jestem jeszcze pewna, ciągle mam wątpliwości. Wraca to, co trudne i nieuleczone. Myśli dalej męczą i bolą, ale widzę źródło bólu i możliwość przekroczenia go.

III

Pojawia się spokój. Najpierw na chwilę, potem coraz częściej. Zmienia się moje postrzeganie siebie i rzeczywistości. Coraz więcej akceptacji i szacunku. Współczucie oraz radość. Nie potrafię jednak utrzymać tego stanu, stare nawyki są bardzo silne.

IV

Światło już wyraźnie oddziela się od ciemności. Jestem w stanie zobaczyć, kiedy kieruje mną ego, które chce zaspokoić tylko swoje potrzeby. Akceptuję to, jaka jestem. Cała mądrość tkwi w prostocie postrzegania zjawisk takimi, jakimi są. Wiem, że drogą, którą kroczę prowadzi do domu.

V

Umysł staje się wolny od ograniczeń. Wolny od oceny. Czuję spokój i harmonię. Nieskończoność Istniejącego, Który nie ma granic, z Którego wszystko pochodzi i do Którego wraca. Jedność.

VI

Powrót do domu. Prawdziwa natura człowieka, czyli jego boskie podobieństwo jest manifestacją agape. Poprzez tę miłość jesteśmy Jemu podobni. Każde działanie jest wtedy wolne od ego, bo robimy coś nie dla siebie lecz z miłości do drugiego człowieka. Dostrzegasz swoje odbicie w twarzy drugiego człowieka i rozumiesz.

VII

Czysty umysł. Boskie podobieństwo. Nie ma potrzeby zadawać pytania gdy jest się w pełni przebudzonym do stanu obecności w tym świecie. Wszystko staje się jasne i nie istnieje już żadna wątpliwość. Każde miejsce jest domem.